آرام میروم ، آنچنان آرام که ندانی کی رفته ام اما وقتی جای خالیه مرا ببینی آنچنان سخت
رفته ام که تمام عمر زمان رفتنم را فراموش نکنی
گل گرفته ام تا اطلاع ثانوی در قلبم را ، لطفا نگوید کسی “ دوستم داشته باش ”
این یک قلم جنس را نداریم . . .
تمام شد . . .
من تعطیلم
خدایا . . .
بهم کمک کن فراموشش کنم . سخته نتونم باهاش حرف بزنم و فقط از دورادور حرفاش رو
ببینم . چرا دنیا اینطوریه. مگه چی میشد من با او دو تایی بازم حرف بزنیم . این چه
احساسیه که من دارم
آخه تو که از دستش ندادی
تو که آغوشش رو داری
تو که گرمی دستاش رو داری
تو که چشات می بینتش
تو که گوشات صداشو میشنوه
پس الکی نگو درکت می کنم
غربت یعنی
به دنبالِ کسی گشتن
و همه را شبیه او دیدن
همه را با او مقایسه کردن
و به همه لبخند زدن
و پیش ِ همه بغض کردن
و باز
و همیشه
به دنبال او گشتن . . .
یه وقتایی باید رفت...! 